Africamps at Pat Busch Mountain Reserve

De laatste 2 dagen in ons geliefde Zuid Afrika alweer...echt jammer, maar we hebben het fantastisch gehad! Vanuit Oudtshoorn is het een kleine 3,5 uur rijden naar Africamps alwaar we een luxe safaritent hebben gereserveerd. Ofwel, we gaan Glampen.

Na een aardige omrit komen we gelukkig aan bij een prachtige tent, wederom even wennen en het is momenteel vrij koud maar we zijn al redelijk snel op ons gemak. We stoken de kachel hoog op en zetten daarbij de airco op 27 graden...uiteindelijk hebben we het heerlijk warm. Als we 's avonds naar bed gaan denken we dat de airco wel uit kan, totdat we midden in de nacht wakker worden van de kou. Ook Nova slaapt onrustig en zodra we haar oppakken uit haar bedje blijkt ze een soort van ijskoud aan te voelen. We nemen haar lekker tussen ons in en nadat ook zei weer wat opgewarmd is (nu ik dit schrijf vindt ik het nog steeds ontiegelijk zielig) vallen we gelukkig weer in slaap. De volgende ochtend loopt de temperatuur gelukkig weer op en gedurende de dag tot wel 29 graden.

We besluiten lekker rustig aan te doen, beetje spelen in het speeltuintje, chillen bij het zwembad (niet erin..das toch echt te koud) en ' s middags nog een laatste wijnproeverij te doen met als afsluiting van de dag een braai (die ik volledig verziek door zowel het brood als het vlees aan te laten branden). Gelukkig is er voor Nova nog wel wat eetbaars hahaha

Afijn de wijn smaakte goed! Ons laatste nachtje gaat in en de wind besluit ons op de proef te stellen...gelukkig is het een glamping tent anders waren we met de wind echt weggewaaid. ' s ochtends besluiten we vroeg te vertrekken naar Kaapstad met nog een laatste poging nog de Tafelberg op te gaan! En dat lukt....en hoe...bijna alleen maar mist helaas... geen reet aan dus hahaha. Nadat we weer beneden zijn rijden we terug naar Groot Constantia om aldaar een nieuw wijnglas te halen (1 daarvan had michel gebroken) waarna we doorrijden naar Kaapstad en heerlijk gaan lunchen bij Beluga, sushi it is!! En een ontiegelijk dikke smerige poepbroek van Nova (blij dat we hem nu hebben en niet in het vliegtuig).

We besluiten om de tijd te doden en om zo mijn collega Claudia te kunnen verrassen met een foto'tje langs haar dochter in Kaapstad te rijden. Na ons omgekleed te hebben en Lotte verblijd te hebben met een bijna volle fles Amarula is het toch echt tijd om naar het vliegveld te gaan. 

Alles verloopt soepeltjes tot dat we het vliegtuig in gaan. KLM heeft family stoelen. Het voordeel hiervan is dat je geen extra stoel hoeft te boeken als je een kind onder de 2 jaar hebt, maar hierdoor wel extra ruimte hebt. Zelfs op de website staat: Als u geen stoelen reserveert, zullen we ervoor zorgen dat we passende zitplaatsen aan uw familie toewijzen. Dit doen we kosteloos en uiterlijk 4 dagen voor vertrek.

We zijn wel op die rij geplaatst maar niet op de goeie stoelen. Sterker nog op de stoelen waar we nu zitten kan Nova en niet slapen op schoot & ze mag er niet zitten. De purser van die vlucht instrueert een personeelslid om dit om te lossen. Ipv op de Family stoelen worden we op een normale rij gezet. Werkelijk schandalige service van KLM. Je belt van tevoren expliciet voordat je boekt, er wordt gezegd dat dit echt in orde komt en jahoor...bekijk het maar. 11 uur stil zitten met zijn vieren op 3 stoelen. Dank aan Nova dat ze zo makkelijk is en dank aan de meneer naast ons die gedurende de vlucht niet naar het toilet is geweest of wilde opstaan. Ondanks dat we dit aan de purser meegedeeld hebben, hadden we pech want de mensen op de family stoelen wilden nu niet meer wisselen.

We mogen een klacht indienden en worden beloofd binnen een week terug gebeld te worden zodat we een vergoeding hiervoor krijgen. We doen het er maar mee...maar behoorlijk onhandig en niet klantvriendelijk is het wel! (inmiddels bijna 2 weken thuis en nog niks gehoord btw hahaha). Buiten dit hebben we een prima vlucht.

Het laatste reisverhaal heeft even op zich moeten wachten. We wilden dit eerder posten, maar door 3,5 dag ziekenhuisopname van mij (Leonie) met verdenking op een infectieziekte (meegenomen uit Zuid-Afrika) nu pas ons slotwoord. Nova en Michel weer helemaal in het ritme en aan het werk, ik nog herstellende (onder de antibiotica) en wachtend op een antwoord zit onze reis er helaas echt weer op. Dank voor alle lieve, mooie en leuke reacties. Tot een volgende reis... Wij gaan weer sparen haha!

Michel, Leonie & Nova

Thabile Lodge

Dag 20, 21 & 22

We besluiten een dag eerder bij Karoo National Park te vertrekken. Na al die dagen met Nova Game Driven in de auto zijn we wel toe aan wat luxe. Doordat we de avond ervoor alles al hebben ingepakt kunnen we 's ochtends eigenlijk direct na het wakker worden vertrekken. Toch besluiten we om heerlijk rustig aan te doen en eerst te gaan ontbijten. Geen gek vlees of kidney's deze keer... maar gewoon een open sandwich met ei, bacon, champignons, avocado, etc., heerlijk smullen dus!! Na nog wat leuke gesprekken met verschillende Zuid-Afrikanen vertrekken we nu toch echt richting Oudtshoorn.

De weg ernaar toe gaat het eerste stuk nog door woestijnland...maar wat voor woestijnland. Het is echt onvoorstelbaar mooi! Ineens moeten we remmen in verband met een grote groep bavianen op de weg, die zich gelukkig snel uit de voeten maken. Voordat we bij Oudtshoorn komen moeten we eerst via de oostzijde van de Swartberg bergketen – ten zuiden van het ‘gehucht’ Klaarstroom – de bergen doorsteken via een smalle kloof. Deze doorgang wordt de Meiringspoort Pass genoemd. We stoppen halverwege de kloof bij een waterval, erg mooi om te zien. Vanuit hier rijden we door tot we in Oudtshoorn bij Thabile Lodge aankomen.

De eigenaar is duidelijk homo, aan zijn hele manier van doen en laten maar ook aan de sleutelhangers van de kamers te zien is dit voor ons direct duidelijk. Uiteraard niks mis mee, maar het is grappig om te zien hoe ze dit op een in hun ogen zo professioneel mogelijk manier proberen te verbergen/verdoezelen voor de gasten. Ze hebben 6 honden, waarvan er 1 nogal Grumpy is. Nova loopt de hele tijd woef woef en de honden lopen net zo vrolijk achter haar aan. De 'living' room van de lodge is mooi, ze willen dat je, je er thuis voelt. Echter doordat de honden gewoon op de banken liggen, de vloer mede door de honden nogal ranzig is en niet alle honden kindvriendelijk zijn, kunnen we daar toch niet volledig op ons gemak zijn. Als je gaat eten heb je direct bedelende honden aan je voeten of ze smeren Nova onder met hun gekwijl hahaha. De kamers zelf zijn wel echt perfect...zodra we gesetteld zijn en Nova op bed willen leggen komt de eigenaar met zijn gevolg aan, om klaarblijkelijk een boomslang te verwijderen die zich die ochtend onder ons dak heeft genesteld. De eigenaar staat versteld dat we niet naar een andere kamer hoeven of gillend wegrennen. Nee dat is het leven in de bush, zorg maar dat je hem weg haalt. Dit lukt echter niet, gedurende die middag terwijl Nova lekker slaapt houden wij slangenwacht. Hij komt en verdwijnt weer. Een nieuwe poging morgen maar! Slaap lekker slang, dan doen wij het ook.

Terwijl Michel en Nova perfect hebben geslapen, heb ik die nacht/ochtend bijna de neiging gehad om persoonlijk die slang op te pakken en in de boom naast ons te zetten om zodoende die 'pleuris' vogels op te vreten. Vanaf half 4 die nacht hebben ze mij met hun gegil en gekrijs uit mijn slaap gehouden... een hel was het! Bij het ontbijt krijgen we direct een andere kamer toegewezen hahaha.....zijn we ook meteen van de slang af. Mooi! We gaan deze ochtend naar een struisvogel farm. We krijgen een rondleiding waar verteld wordt dat vrouwtjes en mannetjes vanaf april tot december in het parings seizoen zitten. Als de mannetje in love zijn krijgen ze een knalrode snavel en voorpoten. Tevens wordt verteld dat als je aangevallen wordt door een struisvogel je plat op je buik moet gaan liggen...niet wegrennen...aangezien ze 70 km per uur rennen en jij niet! Je hoofd wordt wellicht als een ei gezien (zeker als je blond bent) en het ergste wat er dan kan gebeuren is dat ze gedurende 48 uur op je hoofd gaan zitten om zodoende in hun ogen je hoofd/ei uit te broeden. Daarnaast wordt uitleg gegeven over welke veren ze gebruiken, hoe ze geplukt worden en dat struisvogel biltong de lekkerste van allemaal is. Ze laten zien hoe ze een plumeau (schoonmaak ding) maken met de hand en hoe de eieren uitgebroed worden.

Tot slot rijden we met kar en ezels naar andere struisvogels toe. Hier krijgen we de kans om op de foto te gaan (wat ik uiteraard doe met Nova) en er op te rijden (dit doe ik zonder Nova). Eigenlijk dierenmishandeling, maar mijn collega Annelies had benadrukt dat ik het echt moest doen. Een natuurtalent noemde Michel me hahaha. Een leuke en goed bestede ochtend die we afsluiten met het voeren van de struisvogel, wat best wel spannend was. Gelukkig gingen ze alleen voor de mais!

Aangezien Nova in de auto direct in comateuze toestand valt nemen we de alternatieve route terug, over gravel. Erg mooi en een aanrader. 's avonds zijn er nog meer leuke andere gasten. Naast een busje vol Duitsers (die we lekker negeren) zijn er 2 Zuid-Afrikaanse mannen die op de motor een trip doen. 1 van hen doet op Noordhoek Beach paardrij safari's en we worden uitgenodigd om dit een volgende keer als we in Kaapstad zijn te komen doen. Het andere stel woont in Port Elisabeth en hebben gisteren meegedaan aan een halve marathon. Met hen hebben we een zeer gezellige avond!

De derde dag gaan we naar de Cango Caves. De Cango Caves bij Oudtshoorn in de Klein Karoo zijn indrukwekkend grote en mooie limestone grotten.  Helemaal indrukwekkend was aan het einde van de guided tour toen de gids ging zingen om de akoestiek te laten horen.  Klein kippenvel momentje..maar dat kwam vanwege het feit dat ze in het Afrikaans prachtig zong. Hierna nemen we een heerlijk ijsje en besluiten we een gedeelte van de Swartberg Pass te rijden. We kunnen hem niet helemaal rijden omdat een groot gedeelte helaas is afgesloten in verband met overstromingen en aardverschuivingen. De bergketen Swartberge vormt een natuurlijke scheiding tussen de weelderige valleien van de Klein Karoo en de droge vlaktes van de Groot Karoo. Lange tijd reisde men met een boog om de ruige bergen heen. Totdat de briljante Zuid-Afrikaanse ingenieur Thomas Baine een eeuw geleden besloot om dwars door de keten een pas te maken: de Swartberg Pass. Je komt langs adembenemende uitzichten, diverse landschappen, beekjes en bloemenzeeën. Erg mooi, maar ook erg stijl met die bolide van ons haha. Morgen op naar onze laatste accommodatie. Wat een heerlijke reis tot nu toe!

Karoo National Park

Dag 19 & 20

De rit naar Karoo is een vrij lange rit door voornamelijk woestijnachtig landschap. Na ruim 3,5 uur rijden is Nova het duidelijk zat...op eens komen we in voor ons the middle of nowhere een padstal tegen. Nova bouwt het al snel vakkundig om tot een ideaal speelplekje en in plaats van dat we rustig kunnen zitten bezorgd ze ons achter elkaar ook nog eens drie ontiegelijk vette number two's. Na een soort van tosti naar binnen te hebben gewerkt snel weer verder. Vlakbij Karoo nog even wat boodschapjes halen en t Nationale Park in. Dit park staat bekend om zijn uitzichten en om meerdere ontsnappingen van een mannetjes leeuw. Een compleet ander park dan Addo & Mountain Zebra met enorm hoge bergen en alleen maar woestijnlandschap. We besluiten 's middags direct toch nog maar een keer de auto in te stappen want bij de picknick plaats 20 km verderop zijn leeuwen gespot en die leeuwen hebben 4 welpen.  Al snel blijkt dat de wegen echt dramatisch zijn en meer passend zijn voor een 4x4 of iig een betere wagen dan die bolide van ons. Toch zetten we door en al trillend en schuddend en met uiteindelijk aan t einde een huilende Nova (die was het echt zat haha) komen we aan bij de picknick plaats en jawel wat blijkt...geen leeuw te spotten. Voor degenen die ons reisverslag hebben gevolgd en gelezen in Botswana...ja voor ons was dit ook een soort dejavu met over zoveel kilometers zitten leeuwen en dan vast komen te zitten. Gelukkig hebben ze hier geen zacht zand waar we op rijden hahaha. Opeens moeten we toch wel haast maken om op tijd terug te zijn voor dat de Gate sluit. Als we eenmaal op snelheid zijn worden we abrupt tot stilstand gebracht. Wow super gaaf, kikke, bijzonder...wat een voorrecht we staan oog in oog of kan ik beter zeggen oog in auto met een zwarte neushoorn en om dan ook nog in fotografische termen te praten in het golden light hour!!! Michel dus enorm blij! Nova stopt gelukkig doordat ik mijn hand voor haar mond doe abrupt met huilen...ze begrijpt geloof ik direct dat ze echt stil moet zijn. Desondanks wordt de neushoorn toch wat onzeker en geïrriteerd. Mede door het tijdgebrek maar ook doordat de neushoorn niet al te happy blijkt te zijn met onze aanwezigheid geven we snel gas. Dan was die helse pokke rit over stenen de rit toch meer dan waard!

We besluiten in het restaurant te dineren, lekker makkelijk... Mies besteld een stuk vlees en ik bestel de specialiteit van die avond wat later iets anders blijkt te zijn dan ik in gedachte had! Gadverdamme...aardig opgelost door een aantal keer naar de wc te gelopen (zo deden we dat vroeger ook haha).

De huisjes zijn erg mooi. Ze hebben hier ook een babycot (bedje) maar vreemd genoeg zonder matras. Wij als volwassenen slapen op een matras, zou een kindje dat dan niet hoeven... Beetje vreemd. Met een aantal dikke dekens weet ik t aardig op te lossen. Later blijkt dat we die dekens ook wel nodig hebben om allerlei kieren etc af te dekken. Als het donker word en gaat waaien blijkt dat het dak iig niet wind dicht is. Desondanks slapen we alle drie weer uitstekend.

De dag daarna besluiten we na het ontbijt, waar Michel dit keer bij zijn eitje heerlijke kidneys heeft besteld (hij dacht dat t wat anders was, maar t waren echt nieren hahahahaha... Ik lig dagen later nu ik dit schrijf nog steeds dubbel van het lachen), lekker te relaxen bij het huisje en Nova kan weer even bijkomen van gisteren. Met papa samen vogels spotten en met mama haar net gewassen wasgoed over de smerige grond slepen is toch wel t leukste. Een heerlijk relaxed dagje dus.

We zouden eigenlijk 3 nachten in Karoo blijven maar hebben besloten (mede door de slechte wegen) toch een dag eerder naar onze volgende bestemming te gaan. Tot ziens Karoo...leuk om je een keer gezien te hebben maar waarschijnlijk tot nooit weer ziens!

Mountain Zebra National Park

Dag 17, 18 & 19

Waar ik dit verhaal nog even mee wil beginnen (ben het op dag 16 vergeten te vertellen- en vindt het te leuk om het niet te vertellen). Terwijl we aan het einde van de ochtend aan het game driven zijn gaf Michel ineens aan dat we echt naar een picknick spot moesten gaan. Ofwel een number two drong zich aan. Alleen die number two drong zich best wel ernstig aan...en laat nou net iedereen voor ons bedacht hebben heel langzaam te rijden, gedurende 14 kilometer. Al zwetend, krampwerend en echt op het randje houd mies het op en al raar rennend bereikt hij de toilet pot. Wat een opluchting moet dat voor hem zijn geweest. Echter terwijl hij naar de pot struint, moet ik dit toch even verantwoorden bij de gidsen die dit vreemd ogende loopje staan te aanschouwen. Michel heeft iig bij hun een grote lach op hun gezicht getoverd hahaha.

De route van Addo National Park naar Mountain Zebra National Park voert ons over prachtige en ellenlange wegen tussen landschappen en bergen door. Als het nu mooi weer zou zijn zouden we fenomenale landschappen kunnen aanschouwen, maar helaas regent het en is het zeer mistig. Behalve qua landschappen heeft dit ook effect op de dieren in Mountain Zebra National Park. Dit park is totaal het tegenovergestelde van Addo, overigens beide van Sanparks, echter hier mooie bergpassen, uitgestrekte landschappen en dus ideaal voor de Cheetah. Alleen vandaag even niet.

Het huisje is iig ook een stuk beter dan in Addo, we hebben wel hout en vuur nodig om het warm te krijgen maar als we eenmaal gesetteld zijn is het prima te doen.

We besluiten in dit park een aantal maal zelf game drives te doen en waar Michel op woensdag te voet cheetah tracking gaat doen zal ik 's avonds een night drive doen.

Voordat het zover is speuren we ons rot naar voornamelijk katachtigen, zeker in een omgeving als deze is de kans dat je ze tegenkomt klein maar als je ze tegenkomt en ze kan fotograferen is dat fenomenaal. Helaas geen geluk qua katachtigen, maar wel genoeg andere dieren zoals blesbok, oryx, springbok, grond eekhoorn, secretarisvogel, zwarte wildebeest (zien we voor het eerst), aardwolf (2x gezien en deze zijn zeldzaam en worden nooit gezien, deze zien we ook voor het eerst), steenbok, kudu, eland, mongoose en natuurlijk het dier waar het park naar vernoemd is, de mountain zebra! (ook voor het eerst)

Verder is het heerlijk relaxen en genieten van de Bush en van Nova die zelf ook al enthousiast begint te schreeuwen als ze een dier ziet (sterker nog ze spotte een Mountain zebra die wij nog niet hadden gezien wat Michel een unieke foto opleverde).

Op woensdag gaan Nova en ik samen game driven terwijl Michel cheetah tracking gaat doen. Heerlijk op weg besef ik dat ik moet poepen, en niet zomaar, ter nauwernood en met echt het maximaal aantal kilometers overschreden, Nova huilend in dr kinderstoel omdat ze dr knuffel heeft weggegooid, buiten 30 graden red ik het toilet maar net....want naast de auto poepen was geen optie...je mag nml de auto niet uit vanwege leeuwen! En laat ik nou net in t gebied hebben gereden waar ze de avond ervoor nog gezien waren. Pfff uiteindelijk toch nog heerlijk kunnen game driven, maar bij terugkomst bleek Michel een stuk meer geboft te hebben. De makkelijkste tracking ooit volgens de gids...maar wel eentje die verdorie 4 cheetah's opleverde (een moeder met 3 jongen van Nova haar leeftijd 17 maanden). Je merkt het ik ben nog steeds jaloers dat hij ze gezien heeft en ik niet hahaha. Maar ik mag niet klagen want ik heb 's avonds de leeuwen gezien en een rooikat (Caracal). Deze laatste staat al jaren op mijn lijstje en is een dier wat erg schuw is en zelden tot nooit gezien wordt. Zelfs de gids heeft er 2 jaar geleden voor t laatst eentje gespot.

Kortom Mountain Zebra National Park was in al haar facetten een zeer mooi park en iets waar we zeker ooit nog eens terug gaan komen. Op naar het volgende park Karoo National Park.

Addo Elephant National Park

Dag 14

We gaan als eerst naar Birds of Eden. Hier kan je vrij rondlopen en verschillende vogels bewonderen en zien. Van binnen is het een stuk groter dan je van buitenaf kan zien, dit omdat de route ook nog een stuk de grond in gaat. Er vliegt van alles, ook een aantal iets te nieuwschierige Ara's. Ik besluit Nova er toch maar een beetje bij uit de buurt te houden. Erg leuk gedaan....maar die fladderende gevallen langs m'n oren en hoofd vindt ik maar niks en ben dan ook blij als ik weer buiten sta. Hierna rijden we door naar Addo, onderweg weer even flink wat boodschappen in slaan en bij het afrekenen heeft Michel nog even een mooi bouwvakkers decolleté momentje. Volgens hem omdat ie zoveel afgevallen is whahaha. Nou dit er dan maar weer even aanvreten met een XXL Macje.

In onze haast vergeten we te tanken en moeten dit onderweg doen in een wat afgelegener dorpje, omdat Mies geen klein geld heeft om de jongen bij de benzine pomp te bedanken ( het is hier normaal dat je 2 of 5 rand geeft als bedankje), geven we hem 20 rand. Nou dat was ons beste weggeven geld ever....wat was deze jongen blij!

Op naar Addo. Bij binnenkomst worden we vrijwel direct getrakteerd op echt een gigantische mannetjes olifant (Addo staat bekend om de grote olifanten met grote slacht tanden) die in Must is. Hij komt iets te dichtbij en besluiten toch maar wat gas te geven. Verder zien we eigenlijk vrij weinig, het park is zeer heuvel achtig en vrij dicht bebost. Dus het is echt mazzel hebben wil je iets zien. Het huisje bij Main Camp is zeer basic en echt wel aan onderhoud toe, we moeten voor t eerst echt gebruik van het geleende Deriyan Tentje. Gelukkig blijkt Nova ook daar weer goed in te slapen.

Dag 15 &16

In Addo insnoer de mogelijkheid om een privé gids in je eigen auto mee te nemen. Aangezien we met Nova niet in de safari auto's mogen besluiten we hier voor de ochtend en middag gebruik van te maken. Simni is zijn naam (afgekort, want de rest kunnen we niet uitspreken). We geven hem de sleutels van de auto, mies voorin en ik en Nova achterin. Helaas beide keren geen leeuwen, die hebben zich goed verscholen vandaag. Wel vinden we een secretaris vogel en een gigantisch giftige pofadder. Mijn inziens zit ik achterin een formule 1 wagen, maar duidelijk is dat Simni een prima chauffeur en gids is. Dat blijkt wanneer onverwachts vanuit de diepte ineens twee olifanten al battelend omhoog komen. De ene is er klaar mee, maar de andere komt voor Michel echt te dicht bij de auto. Maar Olifanten die vindt Nova echt fantastisch...deze dus ook. Gelukkig voelde ze erg goed aan dat ze muisstil moest zijn. Op andere momenten moet ze alleen even leren dat ze niet op de ramen moet tikken als er een aantal pal naast je auto staan....SST Nova. Gelukkig is het Addo en staan ze er bekend om dat ze niet agressief zijn.

De dag erna rijden we zelf, alleen is het erg bewolkt en laten de dieren zich niet echt zien tot we aan het einde van de ochtend bij een waterhole aankomen waar wel zeker 100 olifanten zich verzameld hebben. Behalve dit is er niet veel meerijden op de achterbank aan hoor Mirjam ;).

We vinden het een mooi park en zeker geschikt voor fotografie maar het is te erg en te dicht bebost om behalve olifanten, kudu's, buffels, hartebeesten en zebra's andere dieren te kunnen spotten. Morgen op naar Mountain Zebra National Park.

Plettenberg Bay

Dag 11

We zijn al vroeg ingepakt. Vandaag weer een redelijk lange rit langs Knysna richting Plettenberg. In eerste instantie hadden we in Knysna willen verblijven, alleen doordat daar in Juni een hevige brand heeft gewoed ten gevolge van storm hebben we dit om geboekt. We wisten dat de schade aan de natuur erg was maar zo erg...kilometers aan natuur helemaal verwoest en alleen maar zwarte bomen en zwart geblakerde huizen. Verschrikkelijk verwoestend is deze brand geweest. Desondanks blijft het een zeer mooie plaats, na de lunch rijden we door naar Plettenberg en komen we rond het middag uur aan bij Moon Shine On Whiskey Creek. Wat een verschrikkelijk lelijk huisje, echt alle kleuren die je maar kan bedenken zijn gebruikt en op t oog stamt het uit de jaren 30...maar ach ja de omgeving is leuk, vooral voor Nova. Die middag nog gaan we naar Monkeyland, aapjes kijken. Een soort apenheul en dan het stuk waar de aapjes loslopen, maar dan met veel en veel grotere apen. Van o.a. ringstaart Maki 's tot Gibbons. Nova vindt het geweldig!!!

Dag 12

In de ochtend zijn we naar een opvangcentrum van wilde dieren geweest. Echter deze dieren zullen nooit meer in de vrije natuur kunnen worden teruggeplaatst door toedoen van o.a. de mens. De dieren die hier zitten (Siberische tijger, leeuwen, cheetah, wilde honden, rooikat, serval, luipaarden, panters en wasberen) komen uit de hele wereld. Aangezien het regent een prima ochtend om ons te vermaken terwijl Nova alleen maar oog heeft voor stenen en lopen achter de buggy. Het weer wordt er gedurende de rondleiding alleen maar slechter op dus besluiten we bij een wijnfarm die tappas op de kaart heeft te gaan lunchen. 's Middags doen we lekker niks en tegen de avond gaan we sushi en vis eten...voor t eerst heeft Nova er geen zin in, dus wordt t enigszins wegstouwen ipv eten. We zien bij het weggaan een walvis in de baai liggen op maar 10 meter afstand, het blijkt er 1 met een jong te zijn en hetzij normaal dat ze zo dichtbij komen.

Dag 13

Na 1,5 dag en minder weer besluiten we nu met vandaag de prachtige warme en heerlijk zon te gaan wandelen bij. We mogen van de eigenaren een wandelrugzak voor Nova lenen welke echt nodig blijkt te zijn. Gelukkig zit er ook een afdakje op wat Nova beschermd tegen de zon. Het blijkt een behoorlijk pittige klim langs echt een werkelijk fenomenale kustlijn met prachtige vergezichten. We zien walvissen met hun jongen in de baai liggen en zelfs een witte haai zwemmen vanaf de rotsen waar we staan en een kolonie zeeleeuwen. De wandeling zelf is behoorlijk pittig maar het meer dan waard. Ook Nova geniet ervan en vindt het helemaal lekker als ze even lekker op het prachtige strand haar kleine beentjes kan strekken. We moeten flink wat klimmen en klauteren en in dan ook behoorlijk op als we terug komen bij de auto. We besluiten lekker te gaan uitrusten bij een hotel langs de kust waar je kan lunchen maar ook een prachtig uitzicht heb met kans op dolfijnen en walvissen. Helaas hebben we dat geluk niet en ook niet het geluk dat Nova wil gaan slapen. We besluiten te gaan rijden en al na 2 seconden ligt mevrouw in coma. Hierop besluiten we haar te laten slapen en door te rijden naar Storms River Mouth. Een wandeling van een uur heen en terug met als eindpunt loopbruggen over het water. Leuk om gezien te hebben, maar zo spectaculair als het omschreven wordt vinden we het absoluut niet. Genoeg gewandeld voor vandaag, afsluiten met wat eten en daarna op weg naar het huisje. Echter op de terugweg is er een prachtige zonsondergang met langs de kust tussen de wilde golven ineens wel een 100 tal dolfijnen zo voor onze neus. Super bijzonder en gaaf!!! Een mooie afsluiting van deze dag.

Akasha Mountain Retreat

Dag 8

Vandaag een wat langere tocht richting Akasha. Een natuurgebied bij Heidelberg waar mensen naast hun eigen huis nog een huis hebben gebouwd in Marrokaanse stijl. De rit voert ons dit keer door een heel ander gebied dan de omgeving van Franschhoek, veel bergen maar in allerlei kleuren. Bijna Toscane...maar dan toch nog 6 keer zo mooi. Al snel vallen ik en Nova heerlijk in slaap, als we beiden gewekt worden door een heerlijk ruikende poepbroek van Nova passeren we ook een wegrestaurant. Lunchen moeten we toch.

Een wegrestaurant waar we ook voor het eerst speciaal Afrikaans brood eten (roosterkoek) dit word niet overal meer gemaakt...maar smaakt werkelijk verrukkelijk!! Na even lekker onze buik gevuld te hebben waar we daarna doorrijden naar Heidelberg om aldaar de wagen goed vullen met boodschappen, aangezien we niet met ons barrel 2 keer de berg op en af willen. Als we eenmaal bij Akasha aankomen worden we begroet door de paarden die daar in het wild lopen en 3 vrolijke en lieve honden. Bij aankomst bij onze accommodatie worden we enigszins verbluft door het adembenemend uitzicht en worden we door Chris rondgeleid. Wat een waanzinnig mooi uitzicht en prachtige accommodatie welke tot in detail klopt. In het gastenboek vindt je dan ook alleen maar uitstekende en lovende reacties van vorige bezoekers. De middag van aankomst maken we alles gereed en genieten we samen met Nova van het uitzicht. De volgende ochtend wekt Nova ons behoorlijk vroeg met een oh oh (ofwel haar knuffels liggen op de grond). Aangezien we toch wakker zijn besluiten we Chris direct maar te berichten dat we klaar zijn voor de rondleiding. Met zijn auto dalen we af naar de dam beneden en maken we tot slot een leuk maar uitdagend wandeltochtje met Nova. Ze vindt het prachtig en valt al wandelend zelfs lekker in slaap. Zowel ik als Michel mogen een stukje mee in de kajak en zien een mooi stukje natuur. S ' middags genieten we van het verbluffende uitzicht onder het genot van jawel een heerlijk rood wijntje. Zijn die proeverijen toch nog ergens goed voor. S' avonds gooien we heerlijk de Braai aan, Nova gaat voldaan naar bed.

Dag 10

2 oktober, jeahhh Michel is jarig. 37 jaar alweer....oudje wordt ie zeg. Als verrassing hebben ik en Nova een te mierzoete taart geregeld. Dit met dank aan de eigenaren die er speciaal helemaal voor naar het dorp beneden zijn afgereisd. Daarnaast doen we vandaag niet zoveel behalve genieten van elkaar, de zon, de braai en een heerlijke massage. De masseuse is voorheen de masseuse geweest van het nationale cricket team van Zuid Afrika, iemand met kennis dus. Aan het einde van de dag komt Chris nog even samen met Michel naar elkaars foto's kijken en speelt hij een aantal gitaarnummers voor ons. We hadden samen wel een code woord afgesproken, zouden we Scheveningen zeggen dan vonden we het niks en zouden we t netjes en beleefd proberen af te breken, was het Schiedam dan was het in orde. We vonden het allebei duidelijk Scheveningen hahaha, maar Chris bleek de hint niet geheel te begrijpen. Uitzitten dus hahahaha.

Franschhoek

27-09-2017 Dag 5:

We zijn alle 3 weer voor de klok van 7 uur wakker. Vandaag niet erg want we willen naar de tafelberg. Na een kort maar goed ontbijt en nadat we de auto hebben ingeladen rijden we naar de Tafelberg. We dachten vroeg te zijn, maar anderen waren nog vroeger. Achteraan sluiten in de rij dus! Na zo'n driekwartier wachten wordt er door de manager van de kabelbaan besloten dat de Tafelberg dicht gaat wegens te harde wind op de top... Waarschijnlijk voor de rest van de dag... Dat noemen de dus pech hebben, maar dat risico is wel ingecalculeerd dat weet je hier in Kaapstad. De weersvoorspellingen waren goed, alleen de wind is helaas spelbreker. Op naar Franschhoek dus! Dit doen we via Stellenbosch, beide staan bekend om zijn wijn en wijnboerderijen (Boschendal, Tokara, Delaire, La Motte etc..). We besluiten heerlijk bij Tokara te gaan lunchen, ze hebben een mooie speelplek voor kinderen en onder het genot van een lekkere chardonnay kan ik in het zonnetje genieten van het uitzicht en van mijn 2 liefies in het groene gras. Ik knijp mezelf maar nog eens om echt te beseffen wat een rijkdom dit alles is.

Terwijl Nova lekker licht te slapen nemen we nog een fout Desert...chocadetaart en cheesecake..Jammie zou Nova zeggen...maar die slaapt hahaha.

Na dit alles rijden we naar onze 2e accommodatie, La Chataigne, een kleinschalige wijnboerderij (eigenaren zijn Zweeds) welke gelegen is tussen Stellenbosch & Franschhoek, die zo'n 9000 flessen wijn per jaar produceren. Het huisje dat we hier hebben (Kastanje cottage) is gelegen tussen de wijnranken. Heerlijk knus en mooi gelegen, hier vermaken wij ons wel de komende dagen!

28-09-2017 Dag 6:

Al 2 avonden vroeg ons bed in ofwel even bijtanken van laten we zeggen het afgelopen jaar!? We ontwaken dit keer niet uit onszelf maar door een aantal luidruchtige buren die in de boom naast ons huis nestelen. Heerlijk wakker worden dus.

Na een lekker zelfgemaakt ontbijtje snel de spullen verzamelen en op naar Warwick Estate waar we om 10.00 uur een Big Five Wine safari doen. We gaan voor het eerst met Nova in een safari jeep, de ergodrager biedt uitkomst! Al hobbelend en schuivend rijden we de wijnranken op en Nova vindt het prachtig. Zwaaien naar alle werkende mensen en klappend in dr handjes van plezier terwijl ik mezelf probeer vast te houden om zodoende niet van de bank te wippen en of Nova dr hoofdje tegen de leuningen te laten vallen/botsen. Een training op zich haha.. Een soort van yoga Suus maar dan anders hihihi (hier moet je ook lenig en behendig voor zijn) de wijn, de zon en de prachtige vergezichten zijn hier het zen stukje denk ik dan maar.

Ondertussen krijgen we uitleg over hoe het wijn maken werkt. Als een wijnveld vervangen moet worden dan worden eerst alle wortels uit de grond losgewoeld, hierna moet een veld ruim 2 jaar onbezaaid bijkomen, hierna kunnen nieuwe stronkjes worden geplaatst. In de eerste drie jaar die volgen komen er wel druiven aan, maar kunnen ze deze nog niet gebruiken om wijn van te maken. Het duurt dus minimaal 5 jaar alvorens je wijn kan maken. Hoe langer een stronk in de grond staat hoe beter de wortels in de grond groeien en hoe dikker de wijnstronk wordt hoe beter de kwaliteit van de druiven en dus de wijn.' s ochtends om 11.00 uur zitten we dan ook aan onze eerste glas witte wijn...heerlijk! Hierna nuttigen we een heerlijke picknick....we hoopten dat Nova lekker in slaap zo vallen....dat deed ze pas 2 uur later hahaha. Desondanks heerlijk genoten van een lekkere rosé, zelfgemaakte marmelade, zelfgemaakt brood en nog veel meer....smullen en genieten dus terwijl we de rest van de dag lekker luieren in het Afrikaanse en behoorlijk warme zonnetje.

Vanavond besluiten we heerlijk voor het eerst te braaien bij ons huisje en vooral lekker te relaxen, Nova happy met dr steentjes, wij happy met Nova.

29-09-2017 Dag 7:

Echt uitslapen is er tot nu toe niet bij want zowel Michel als Nova zijn elke ochtend rond de klok van 7 klaar wakker. Voor Nova betekent dit 1 groot feest, lekker ravotten en klimmen en klauteren op en rondom het bed. We nuttigen een lekker ontbijt en gaan om half 10 op weg naar La Motte Wine Estate. Dit is 1 van de oudste en beroemdste Wine Estates van Franschhoek Valley. We starten daar om 10 uur 's ochtends met een Food and Wine pairing. We zijn niet de enigen, zo is er een zeer spraakzame en gezellige dame (die ons een beetje doet denken aan Lianne, dus dat is altijd goed) die zelf op een ander Wine Estate werkt en uitzonderlijk leuk en aantrekkelijk kan vertellen over het land en de wijnen. Dan zijn er nog 4 mannen van Mies zijn leeftijd, waarvan 1 de eigenaar is van een redelijk bekende reisorganisatie die de andere 3 heeft uitgenodigd. 1 van die andere drie werkt voor Tripadvisor en na een aantal wijntjes (want die gaan er aardig in bij die gasten- zou ik ook doen als ik een privé chauffeur had) krijgen we een kortingscode en nog wat andere leuke tips waar we besluiten gebruik van te maken. Met deze mensen en de hostes die alles aan elkaar verteld hebben we een uitzonderlijk leuke ochtend. Daarnaast hebben we er ook echt wat van opgestoken! Tip 1: start altijd met bubbels. Tip 2: stel je hebt een sauvignon liggen maar gasten willen graag een chardonnay...die je dus niet hebt, gebruik dan citroen in combinatie met de sauvignon (dan maak je er alsnog een chardonnay van), Tip 3:  combineer een merlot met sojasaus en brood (heerlijk!). En eindelijk heb ook ik een lekkere rode wijn gevonden, we nemen dan uiteraard ook wat flessen mee!

Nova vindt het ook allemaal prima, die speelt lekker op haar kleed op de grond of is aan t tekenen in de stoel.

Daarnaast doet ze met alles en iedereen high five'en, low five'en en mini five'en. De tijd van haar leven dus. Bij terugkomst in het huisje valt ze dan ook vrijwel direct in slaap zodat wij lekker tijd voor ons zelf hebben en weer kunnen ontnuchteren. Ofwel fotograferen en studeren. ' Avonds sluiten we de dag af met een etentje met een waanzinnig uitzicht bij Roca (bedankt voor de tip African Guys). Wat een super dag met ook heerlijk mooi weer.